Kök hücre nişi, kök hücreleriyle bulundukları dokudaki mikroçevrede yer alan yardımcı hücreleri veya bazı örneklerde olduğu gibi hücrelerarası ortamdaki bileşenlerin birbirleriyle olan ilişkilerini tanımlar. Son yıllarda, kök hücrelerle ilişkide bulundukları hücreler arasındaki temasların moleküler-işlevsel anlamını ortaya koyan önemli çalışmalar yayınlanmıştır. Bu kısa derlemede özellikle, bu iki hücre grubu arasındaki ilişkinin yapısal ve işlevsel önemini vurgulayan bulgular üzerinde durulmuştur. Hematopoietik kök hücreler ve nişleri, hücrelerarası ilişkilerin kısmen kendine özgü yapısı, kısmen de vücutta bulunan diğer niş bölgeleriyle ortak özellikleri nedeniyle insan vücudunda en çok çalışılan kök hücreler olmuştur. Bu derlemede özgün çizimlerle desteklenerek üzerinde durulan bazı önemli sinyal yolakları, kök hücrelerin kendini yenileme ve farklanma süreçlerinde temel rol üstlenmektedirler. Sonuç olarak kök hücre nişleri, kök hücresi fizyolojisinde önemli biyolojik bölgeler olarak
ve bunun da ötesinde bazı hastalıkların tedavisinde hedef seçilecek bölgeler olarak karşımıza çıkmaktadır.

A stem cell niche is defined as the most suitable tissue microenvironment where somatic cells (parent cells) or in some cases extracellular matrix elements and stem cells are present in an exclusive interaction. In recent years, promising data were published revealing the molecular and functional significance of cell-cell contacts in stem cell proliferation (self-renewal) and differentiation into mature cells. In this brief review, recent progress has been documented with special emphasis on the structural-functional relationship between stem cells and surrounding cells. Hematopoietic stem cells and their niches are among the most studied stem cell types and cell-cell interactions, which have specific as well as some common properties observed in other niche sites in the human body. Some of the signaling pathways, which are illustrated by original drawings herein, obviously play major roles in stem cell self-renewal capacity and differentiation status. Therefore, stem cell niches stand as the most critical biological sites in stem cell physiology and could also be considered as the new targets for the treatment of certain diseases.

Abstract | Full Text PDF

Günümüzde kanser tedavisinde kullandığımız birçok ilaç oldukça pahalı, toksik ve etkinlikleri de sınırlıdır. Bu nedenle üzüm çekirdeği gibi doğal ürünlerden kaynaklanan ajanların kanser ve diğer hastalıklardan korunma ve tedavisine yönelik birçok çalışma yapılmaktadır. Son yıllarda üzüm çekirdeği üzerine odaklanılmış ve özütü kanser de dahil birçok hastalıkta kullanılmaya başlanmıştır. Biz farklı kanser hücre dizilerinde kırmızı üzüm çekirdeği özütü ve bileşiminde bulunan resveratrolün aynı zamanda sitotoksik etkinliklerinin olup olmadığını değerlendirdik. Kırmızı üzüm çekirdeği özütü 1, 1, 1, 2- etrafluoroethane extraction metodu uygulanarak elde edildi. Sitotoksisitenin değerlendirilmesi için trypan blue dye exclusion metodu ve MTT yöntemi kullanıldı. Sonuçlarımız bize üzüm çekirdeği özütü ve resveratrolün değişik kanser hücre dizilerinde sitotoksik etki gösterdiğini ortaya koydu. Hem üzüm çekirdeği özütü hem deresveratrolün sitotoksisitesini aynı koşullarda ve eş zamanlı olarak gösteren çalışma mevcut değildir. Ancak, bu ajanların gerek tek başlarına gerekse mevcut tedavilerle kombine olarak ullanılmalarının onaylanması için daha fazla preklinik ve laboratuvar çalışmasına ihtiyaç vardır.

Modern medicinal agents currently available for treatment of cancers are very expensive, toxic, and less effective in treating some of the disease. Thus, one must investigate further in detail the agents derived from natural sources, such as grape seed, for the prevention and treatment of cancer and disease. In recent years interest of researchers has focused on grape seed and nowadays scientists have used extracts of grape seed to treat different health problems including cancer. We examined the cytotoxic effect of red grape seed extract (GSE) and its main compound resveratrol (RES) on different human cancer cell lines representing various solid tumors and hematological malignancies at the same time. Red GSE was prepared by using 1, 1, 1, 2-
Tetrafluoroethane extraction method. Cytotoxicity of the extract and RES was evaluated by using trypan blue dye exclusion method and MTT assay. The results of our study show that GSE and RES have cytotoxic activities in varying degree in several cancer cell lines. There has not been any study evaluating the GES and RES in the same cell lines and in the same conditions. But, it is still needed to have more pre-clinical and laboratory studies to validate the usefulness of these agents either alone or in combination with existing therapy.

Abstract | Full Text PDF

Bu yenidoğanların ortalama trombosit sayıları 579.7 ± 111.5 (451-936) x 109/L idi. Trombositozla birlikte bulunan tıbbi durumlar şöyleydi: %73.7 anemi, %56.2 yüksek riskli gebelik, %51.7 prematürite, %37.1 infeksiyonlar, %22.7 antenatal ilaç kullanımı, %20.2 indirekt hiperbilirubinemi, %14.6 kardiyak hastaliklar, %14.6 respiratuar distres hastalıkları, %13.5 hipoksi hikayesi, %12.4 ameliyat, %3.4 hemoraji. Olguların çoğunda aynı yenidoğanda birden fazla risk faktörü bulundu. Trombositoza bağlı hemorajik bir komplikasyon görülmezken, sadece bir yenidoğanda intestinal malrotasyona bağlı portal ven trombozu mevcuttu. Sonuç olarak, yenidoğ an trombositozuyla birlikte bulunan tıbbi durumlar ve risk faktörlerinin çocukluk yaş grubundan farklı olduğ u bulundu.

Although thrombocytosis is frequently detected in newborns, few reports have focused on its risk factors. This report documents the characteristics of 89 neonates with thrombocytosis followed up in a neonatal intensive care unit (NICU). We reviewed the patients' medical and laboratory records retrospectively to determine the associated conditions and risk factors for neonatal thrombocytosis, and complications related to thrombocytosis. We also discussed the differences of neonatal thrombocytosis from that of childhood in the light of literature. The mean platelet count of these newborns was 579.7 ± 111.5 (451-936) x 109/L. Associated conditions included anemia (73.7%), high- isk pregnancies (56. %), prematurity (51.7%), infections (37.1%), antenatal drug use (22.7%), indirect hyperbilirubinemia (20.2%), cardiac disorders (14.6%), respiratory distress syndrome (14.6%), history of hypoxia (13.5%), surgery (12.4%), and hemorrhage (3.4%). In most cases, more than one risk factor for thrombocytosis existed in the same newborn. No hemorrhagic complications related to thrombocytosis were observed; however, 1 newborn had portal vein thrombosis associated with intestinal malrotation. In summary, risk factors and associated conditions for thrombocytosis in newborns differed from those in children. In light of associated disorders, the mechanism of thrombocytosis in newborns may differ from that of childhood thrombocytosis.

Abstract | Full Text PDF

The effects of granulocyte colony-stimulating factor (G-CSF) and engraftment quality on the rate of hematopoietic system recovery were assessed in patients with solid tumors and lymphoproliferative diseases after autologous hematopoietic stem cell ransplantation.
Treatment with autologous hematopoietic stem cell transplantation was performed in 40 patients for non- Hodgkin's lymphoma (n= 20), Hodgkin's lymphoma (n= 8), multiple myeloma (n= 8), and breast cancer (n=4). In 20 patients with solid tumors and ymphoproliferative diseases, treatment with autologous hematopoietic stem cell transplantation was followed by G-CSF therapy (experimental group). Another 20 patients with solid tumors and lymphoproliferative diseases were treated with autologous hematopoietic stem cell transplantation without G-CSF therapy (control group). The two patient groups were matched for age, sex, diagnosis, number of chemotherapy courses, and engraftment quality (nucleated cells or CD34+ cells). The experimental group received G-CSF in a dose of 5 μg/kg body weight subcutoneous from day 1 of autologous hematopoietic stem cell transplantation until leukocyte count increase to > 1.0 x 109/L over three consecutive days. Nonparametric tests (x2-test, median test, extended median test) were used in statistical analysis.
The hematopoietic system showed rapid recovery. Leukocyte count > 1.0 x 109/L was recorded on median day 11 (range 8-21) in the experimental group vs median day 12 (range 9-16) in the control group; gra-nulocyte count > 0.5 x 109/L on median day 12 (range 8-23) vs day 14 (range 10-16) in the control group; and platelet count > 20 x 109/L on median day 13 (range 8-80) vs day 11 (range 7-15) in the control group.
Differences between the two patient groups were not statistically significant. G-CSF therapy administered after autologous hematopoietic stem cell transplantation did not result in faster leukocyte, granulocyte or platelet recovery. The patients receiving a relatively lower number of cells showed the same rate of recovery as those who received a higher cell number. The number of CD34+ cells per kg body weight did not correlate
with the rate of leukocyte, granulocyte or platelet recovery.

Abstract | Full Text PDF

Hiperisin, sarı kantaron (Hypericum perforatum L.) olarak bilinen bitkinin aktif bileşenlerinden birisidir. Hiperisinin antitümöral özellikleri olduğu solid organ tümörlerinin hücre dizileri ve hayvan modellerinde gösterilmiş ve bunun mitokondrial fonksiyonlarda bozulma neticesinde ortaya çıktığı gösterilmiştir. In vitro antilösemik etkisi de vardır. Ancak etki mekanizması tam olarak aydınlatılabilmiş değildir. Hiperium ekstraktı ile hiperisine ait karşılaştırmalı sitotoksisite çalışması yoktur ve sitotoksisitenin altında yatan mekanizma aydınlatılamamıştır. Bu çalışmada Ege Bölgesinde yetişen sarı kantaron otundan Hypericum perforatum ekstraktının elde edilip, bu ekstraktın HL-60 lösemik hücre dizisinde doz ve zamana bağımlı sitotoksisitesi olup olmadığını ve varsa bu sitotoksisik etkiyi hiperisinin sitotoksik özellikleri ile karşılaştırmak ve bu etkinin altında yatan mekanizmanın açıklanması amaçlanmıştır. Sarı kantaron otu ekstraktının 1/1000, 1/5000, 1/10.000, 1/50.000 dilüsyonları ile yapılan deneylerde, IC50 dozunun 1/10.000 dilüsyon olduğu görüldü. Hiperisin ile, 1nM ve 100 μM aralığında logaritmik artış gösteren dozlarda yapılan deneylerde de doz ve zamana bağımlı sitotoksisite olduğu ve 0.5 μM konsantrasyonunun, ekstraktın 1/10.000 dilüsyonunun gösterdiği eğriye paralel bir sitotoksisite gösterdiği tespit edildi. Hiperisinin sitotoksisite mekanizmasına yönelik olarak yapılan Acridine oranj/ethidium bromide boyamasında, 48. saatte belirgin olmak üzere IC50 dozunda, kontrollere oranla belirgin apoptozis varlığı saptanmı ştır. Eş zamanlı olarak total RNA izole edilerek Light Cycler Real-time online polimeraz zincir reaksiyonu
cihazında kit manueline uygun olarak h-TERT mRNA ekspresyonu çalışılmış ve 48. saatte belirgin ekspresyon azalması olduğu bulunmuştur. Sonuç olarak, kantaronun esas etken maddesi olan hiperisinin, HL-60 hücre dizisinde h-TERT ekspresyonunu etkileyerek apoptozisi uyardığı ortaya konmuştur.

Hypericin is the main active component of Hypericium perforatum (St. John's Wort). Hypericin has been proven to have antitumoral effect in in vitro condition against solid tumors by deteriorating the mitochondrial functions. It has also anti-leukemic effect in in vitro conditions. However, there has not been any comparative study with hypericin and extract obtained from Hypericium perforatum L. In this study, it has been aimed to investigate the potential cytotoxic role of the extract obtained from Hypericium perforatum grown in Ege region on leukemic cell line, to compare the cytotoxic effects of both extract and hypericin in HL-60 cells, and to clarify the underlying mechanism(s) of this cytotoxicity. Hypericium perforatum extract was used in dilutions as 1/1000, 1/5000, 1/10.000, 1/50.000 and the IC50 value was found to be as 1/10.000 dilution. Hypericin
was found to have cytotoxicity in HL-60 cells in time and dose dependent manner between the doses of 1nM to 100 μM with IC50 dose of 0.5 μM. Hypericin with the dose of 0.5 μM had similar cytotoxicity pattern with the cytotoxicity curve obtained with 1/10000 diluted extract. Apoptosis as an underlying mechanism of this cytoxocity was shown in HL-60 cells after incubation with IC50 dose of hypericin which was more remarkable at 48th hours by using acridine orange/ethidium bromide dye method. Total RNA was isolated concomittantly and h-TERT mRNA expression was analyzed at Light Cycler Real-time online polymerase chain reaction and it was found that the mRNA expression was meaningfully decreased at 48th hour of incubation of cells with hypericin. According to results of this study, we have shown that hypericin, as main cytotoxic compound of Hypericium perforatum L, induces apoptosis in HL-60 cells via effecting h-TERT mRNA expression

Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF

Burada iliofemoral ve popliteal trombozu olan, daha önce konjenital kalp defekti nedeniyle ameliyat edilmiş Down sendromlu bir olguyu sunuyoruz. Hasta 14 aylıkken gastroenterit, jeneralize tonik-klonik nöbetler nedeniyle başvurdu. Yatışının ikinci gününde renkli Doppler ultrasonografi ile sağ iliofemoral ve popliteal ven trombozu saptandı. Dehidratasyonu dışında predispozan faktör saptanamadı. Ağır dehidratasyonlu hastalarda derin ven trombozu etyolojisinde ağır dehidratasyonun akılda tutulması gerektiğini düşünüyoruz.

We report on the case of iliofemoral popliteal vein thrombosis in a child with Down syndrome who had surgery for a congenital heart defect. She was readmitted to our hospital because of gastroenteritis and generalized tonic-clonic seizures at age 14 months. On the second day of hospitalization, color Doppler ultrasonography revealed right iliofemoral and popliteal vein thrombosis. She was treated successfully with intravenous fluids and low-molecular-weight heparin. No predisposing factor other than dehydration could be found in the patient. We suggest that dehydration should be kept in mind as a cause of deep-vein thrombosis in patients with severe dehydration.

Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF