Solitary Bone Plasmacytoma Progressing into Retroperitoneal Plasma Cell Myeloma with No Related End Organ or Tissue Impairment: A Case Report and Review of the LiteratureGargi Tikku1, Monica Jain1, Asit Mridha1, Rajesh Grover21Delhi State Cancer Institute, Department Of Oncopathology, Delhi, India
2Delhi State Cancer Institute, Department Of Radiotherapy, Delhi, India
Solitary bone plasmacytomas and plasma cell myeloma are clonal proliferations of plasma cells. Many patients with solitary bone plasmacytomas develop plasma cell myeloma on follow-up. We present a case of a 70-year-old man who presented with fracture and a lytic lesion in the subtrochanteric region of the left femur and was assigned a diagnosis of solitary bone plasmacytoma. He received local curative radiotherapy. However, 4 months later his serum M protein and β2-microglobulin levels increased to 2.31 g/dL and 5.965 mg/L, respectively. He complained of abdominal fullness and constipation. Ultrasound and non-contrast CT imaging revealed multiple retroperitoneal masses. Colonoscopic examination was normal. Biopsy of the a retroperitoneal mass confirmed it to be a plasmacytoma. Repeat hemogram, blood urea, serum creatinine, skeletal survey, and bone marrow examination revealed no abnormalities. This is an unusual presentation of plasma cell myeloma, which manifested as multiple huge extramedullary retroperitoneal masses and arose from a solitary bone plasmacytoma, without related end organ or tissue impairment and bone marrow plasmacytosis. The patient succumbed to his disease 8 months after the appearance of the retroperitoneal masses. This case highlights the importance of close monitoring of patients diagnosed with solitary bone plasmacytoma with increased serum M protein and serum β2-microglobulin levels, so that early therapy can be instituted to prevent conversion to plasma cell myeloma. Keywords: Solitary bone plasmacytoma, Retroperitoneal plasma cell myeloma, Related end organ or tissue impairment, Bone marrow plasmacytosis
Hedef Organ ya da Doku Disfonksiyonuna Yol Açmadan Retroperitoneal Plazma Hücreli Miyeloma Progrese Olan Soliter Kemik Plazmasitomu: Bir Olgu Sunumu ve Literatür DerlemesiGargi Tikku1, Monica Jain1, Asit Mridha1, Rajesh Grover21Delhi State Cancer Institute, Department Of Oncopathology, Delhi, India
2Delhi State Cancer Institute, Department Of Radiotherapy, Delhi, India
Soliter kemik plazmasitomları (SKP) ve plazma hücreli miyelom (PHM) plazma hücrelerinin klonal proliferatif hastalıklarıdır. SKP’si olan hastaların çoğu izlemde PHM geliştirir. Burada sol femurda subtrokanterik bölgede kırık ve litik lezyonla başvuran ve SKP tanısı alan 70 yaşındaki erkek hasta sunulmuştur. Hastaya lokal küratif radyoterapi uygulanmıştır. Ancak 4 ay sonrasında hastanın serum M proteini ve β2-mikroglobulin düzeyleri sırasıyla 2,31 g/dL ve 5,965 mg/L düzeylerine çıkmıştır. Hastanın eşlik eden karında şişkinlik ve kabızlık yakınmaları bulunmaktadır. Kolonoskopik incelemesi normal olan hastanın retroperitoneal kitlesinden alınan biyopsi sonucunda plazmasitoma tanısı doğrulanmıştır. Tekrarlanan tam kan sayımı, kan üre, serum kreatinin, kemik taraması ve kemik iliği incelemelerinde anormallik bulunmamıştır. Çok sayıda ekstramedüller retroperitoneal kitlelerle bulgu vermesi, SKP gelişmesi, organ ya da doku hasarlanmasına neden olmaması ve kemik iliği tutulumunun bulunmaması gibi nedenlerle özellikli bir PHM olgusu sunulmuştur. Hasta retroperitoneal kitleler belirdikten 8 ay sonra kaybedilmiştir. Olgumuz, SKP tanısı alan ve yüksek serum M proteini ve β2-mikroglobulin düzeylerine sahip hastaların yakın izlenmesi gerektiğine ve PHM dönüşümü önlemek amacıyla erken tedavi başlanmasının uygun olabileceğine işaret etmektedir. Anahtar Kelimeler: Soliter kemik plazzmasitoması, Retroperitoneal plazma hücreli myeloma, İlişkili organ ya da doku disfonksiyonu, Kemik iliği plazmasitozu
Gargi Tikku, Monica Jain, Asit Mridha, Rajesh Grover. Solitary Bone Plasmacytoma Progressing into Retroperitoneal Plasma Cell Myeloma with No Related End Organ or Tissue Impairment: A Case Report and Review of the Literature. Turk J Hematol. 2014; 31(3): 286-289
Corresponding Author: Gargi Tikku, India |
|